Altunay Beşiroğlu Şiirleri | Ali Kemal Temuçin
Şiir; ruh ve gönül yansımasıdır. İzlediklerimiz, gözlemlediklerimiz; yaşadıklarımızın ve ortamımızın etkileri; en önemlisi de okuduklarımızın oluşturduğu düş dünyası bir araya gelir, mayalanır, yeni bir biçim alır. Eğer maya sağlamsa ve iyi tutmuşsa, o yeni biçim artık bizimdir. Çünkü mayalanırken ruhumuzun incelikleri, tutkusu, zevki, hırsı, uçarılıkları… o yeni biçime katılmıştır ve sergileme zamanı gelmiştir.Oluşturduğumuz bu kendi dünyamızı sergileme yollarından biri de “şiir”dir. Türk Dili’nin şiir geleneği kadim özellikler taşır. Dilimizin yapısı, insanlarımızın zengin iç dünyası, yaşadıkları değişik doğa ortamları, değişik topluluklarla ve kültürlerle iletişimleri bu kadim özelliği oluşturmuştur. Şiirimiz Dede Korkut’ta iç ses uyumu ve destansı anlatım; halk şairlerinde hece/uyak/ezgi/duygu yoğunluğu; aruz kalıplarında ses uyumu/süslü anlatım/kalıplaşmış sözlerle düşsel anlatım; Tanzimat’la birlikte de yeniden dilde kendi öz kaynaklarını ve “serbest ölçü”yü öne çıkaran, bir